Op een plaats waar alleen de wind wil wonen, heeft meneer Stekel een huisje gebouwd.
Er is bijna niets en toch alles.
Is hij alleen? Of was er al iets of iemand voor hem?
Onzichtbaar en toch zichtbaar.
Iets of iemand die gehoord of gezien wil worden?
Iets of iemand die mee wil spelen?
De boom wiegt.., het luikje gaat open.., de grond beweegt,...
Is hij binnen?
Droomt Stekel? Vaart hij over het water...of vliegt hij mee met de wind?
Een muzikale en visuele voorstelling, over alleen zijn en samen.
Waar het woordeloze spel tussen beide acteurs, een vleugje humor en absurditeit een eigen wereld oproepen.
Voor deze voorstelling zijn de acteurs aan de slag gegaan met hout, plastic, afvalmateriaal. Met voorwerpen die niet perfect zijn. Met accordeon- en andere klanken. Wat kan je daarmee bouwen en vertellen? In tegenstelling tot een maatschappij waarin alles onder controle, nieuw, snel, perfect moet zijn en waar alles in draaiboeken wordt uitgeschreven, hebben zij vooral hun gevoel en verbeelding willen volgen. Zij hebben gekozen voor een bepaalde eenvoud en verbeelding, zonder een verhaal te maken dat tot in de puntjes is ingevuld. Het publiek is vrij om te genieten van wat er is, op te pikken wat het ziet, voelt, gewaarwordt,.. en daarmee een eigen verhaal te puzzelen.
Duur: 45 minuten
Leeftijd: vanaf 4 jaar
Toeschouwers: geschikt voor grotere theaterzalen
Locatie: theaterzalen (momenteel niet op scholen en bibliotheken zelf)
Credits
Concept en spel: Vincent Verbeeck & Hannes Goffin
Muziek: Vincent Verbeeck
Decor: Hannes Goffin
Coaching: Micheline Vandepoel
